پودر میکروسیلیس – BAYA-MS

• • تقویت و افزایش مقاومتهای مکانیکی، کششی، مدول الاستیسیته بتن و چسبندگی
  • خواص الکتریکی بتن را تغییر داده و مانع از خوردگی آرماتورها میشود
  • افزایش مقاومت فشاری
  • از بتن در مقابل حملات شیمیایی محافظت می کند
  • باعث روانی و سهولت اجرای بتن میشود
  • دوام و عمر بتن را زیاد میکند
  • کاهش نفوذ پذیری
  • افزایش دوام بتن در برابر سیکل ذوب و انجماد

• سواحل دریا ، سازه های آبی ، سدها و کانالها
• سقف ها، پارکینگها پلها و اسکله ها
• ساخت قطعات پیش ساخته
• کار در نواحی ساحل جنوب ایران که نیاز به کاهش عمق نفوذ یونهای کلر و سولفاتها در بتن میباشد

هیدروکسید کلسیم 2(Ca(OH آزاد شده از هیدراتاسیون سیمان ۲۵ – ۲۰ درصد ملات بتن را تشکیل داده و در واقع جزء ضعیف و حلال توده بوده و به علت نا پایداری یکی از آسیب پذیرترین اجزا تشکیل دهنده بتن میباشد. شکل ظاهری میکروسیلیکا ، سطح مخصوص زیاد ریزی و نرمی دانه ها) عدم تبلور و سطح واکنشی بالای آن عامل بروز رفتار پوزولانی میباشد، به عبارت دیگر ژل سست و ناپایدار هیدروکسید کلسیم در مجاورت دی اکسید سیلیسیم (میکروسیلیس) به سیلیکات کلسیم سخت و غیر محلول تبدیل شده که ضمن قوام ، موجب پایداری بتن در برابر حملات شیمیایی ، واکنش قلیایی مصالح سنگی و همچنین ازدیاد تاب فشاری آن می شود.

نفوذ ناپذیری

شسته شدن هیدروکسید کلسیم آزاد شده در هیدراتاسیون سیمان و وجود فضاهای خالی (خلل و فرج) ناشی از فقدان ریزدانه های پر کننده ، استحکام بتن را کاهش داده و آسیب پذیری بتن را تشدید میکند عدم چسبندگی بتن به آرماتورها نیز مزید بر علت است و در واقع چنین ساختاری به لحاظ نفوذ پذیری و عدم اکتساب استحکام کافی حاشیه ایمنی چندان مطلوبی نداشته و دوام آن نیز کم می باشد. با مصرف میکروسیلیکا در بتن محلول هیدروکسید کلسیم (ناپایدار) محصور بین سنگدانه ها و آرماتورها به سیلیکات کلسیم غیر محلول تبدیل شده و ریزی ذرات میکروسیلیکا ساختار اجزای بتن را تغییر داده و حد فاصل دانه های سنگی و ذرات سیمان را پر میکند بدین منوال نفوذ پذیری بتن کم شده و بالطبع به قوام و دوام آن در طول دوره بهربرداری افزوده می شود.

افزایش مقاومت

مطالعه میکروسکوپی برشهای بتن و نتیجه بررسیهای بعمل آمده تاکنون موید این موضوع است که سطح چسبندگی دانه ها به یکدیگر و ذرات سیمان از ۵۰٪ سطح مخصوص تجاوز نمی کند از طرفی ناپایداری هیدروکسید کلسیم آزاد شده در هیدراتاسیون سیمان آن هم در مجاورت سنگ دانه ها و آرماتورها حفره هایی را تشکیل میدهد که موجب افت مقاومت فشاری ، کششی چسبندگی و مدول الاستیسیته بتن میشود ، واضح است که مقدار افت مقاومت به اندازه این حفره ها و نحوه پراکندگی آن در توده بتن بستگی دارد.
با مصرف میکروسیلیس در بتن ناپایداری هیدروکسید کلسیم به علت شسته شدن آن منتفی و ریزی دانه ها نیز موجب پر شدن خلل و فرج بین دانه ها و نهایتاً افزایش مقاومت فشاری، مقاومت کششی مدول الاستیسیته و بالاخره چسبندگی بتن خواهد شد.

کارپذیری

بتن حاوی میکروسیلیس به لحاظ سطح مخصوص بسیار بالا، آب زیادی مصرف می کند، از طرفی مقدار بسیار کم آب باعث سیالیت کم آن می شود.
(Liquid fraction) مخلوط میکروسیلیس و بتن با افزودنی های کاهنده آب (فوق روان کننده ها واکنش خوبی نشان میدهد بطوری که با اختلاط فوق روان کننده حدود ۲ وزن سیمان میکروسیلیس حدود ۱۰٪ وزن سیمان و به شرط محدود بودن نسبت آب به سیمان (حدود ۰/۲۵ الی ۰/۳) بتنهای توانمند با ویژگیهای خاص ساخته میشود .
بتن ریزی بتنهای حاوی میکروسیلیس در مقایسه با بتنهای معمولی و با اسلامپ یکسان آسانتر بوده و به راحتی در قالب جا می افتد.
مهمترین و مشخص ترین خاصیت میکروسیلیس مقاومت آن در برابر آب آوری سطحی (bleeding) و قدرت چسبندگی آن است، به همین دلیل بتن حاوی میکروسیلیس فرم پذیر بوده و در برابر ویبره شدن عکس العمل خوبی داشته و میکروسیلیس آن تحت هیچ شرایطی از مخلوط بتن جدا نمیشود . خاطر نشان می سازد که با مصرف میکروسیلیس در بتن ، آب آوری کنترل خواهد شد لیکن چنین بتنی آسیب پذیر بوده نرخ تبخیر آب در سطح بیشتر از نرخ آب آوریست و ترکهای پلاستیک بوجود می آید بنابر این بتن حاوی میکروسیلیس را می بایست خوب عمل آورده و پس از اتمام عملیات بتن ریزی به فوریت و دقت نگهداری نمود.